Onze jongens op straat

Helric en Eric, de twee broers vinden we huilend op straat. Ze zijn nu rond de 18 jaar maar als je hun levens verhaal hoort dan zouden ze 40 jaar ouder kunnen zijn.

 

 

 

 

Ze wonen al een aantal jaren op straat of in de gevangenis. Ze komen uit een gezin van 4 broers en hun ouders. Hun vader was een zeer gewelddadige man en heeft hun moeder vermoord. Een van hun broers heeft toen hun vader vermoord en is uiteindelijk gestorven aan een overdosis. Hun andere broer is vermoord. In Brazilië zijn ze niet te beroerd iemand om het leven te brengen. En ik heb gemerkt dat er vele moordenaars vrij rondlopen. maar onder de jongens en meiden zitten natuurlijk veel meer boosdoeners. Hoe overleef je anders op straat?

Kennen jullie het verhaal van Antonio nog? Hij is vorig jaar door zijn hoofd geschoten. Mijn team en ik waren behoorlijk van slag hiervan inmiddels weten we ook wie het gedaan hebben. Natuurlijk kunnen wij niets bewijzen maar de verhalen liegen er niet om. We staan hand in hand met ze op onze straat avonden. Wij zijn niet gekomen om te oordelen maar om ze juist de liefde van God te laten zien. Zijn liefde voor ons veranderd namelijk nooit.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Als we de straat op gaan,  gaat het ons om het opbouwen van relaties met degenen die op straat wonen. We voetballen met ze, spelen uno, zingen aanbiddingsliederen en delen een bemoedigend woord met ze. Dan kan het zo maar dat je oog in oog staat met een moordenaar, mishandelaar, een dief etc.  Want het leven op straat is hard, keihard. Vechten om te overleven.

Het raakt me elke keer weer als nadenk over de achtergronden, de levens van ‘ onze jongens’ die op straat wonen.  Vaak kijken we oppervlakkig naar een persoon, wat voor kleren heeft hij of zij aan, vinden we hem of haar knap of juist niet. Maar waarom is iemand nou zoals hij is? Wie is nou daadwerkelijk de persoon die we zien?  Kunnen we iets betekenen in het leven van een persoon. Willen we iets beteken in een leven van iemand die het moeilijk heeft? Ik vind het soms ook moeilijk hoor. Sommige mensen zijn ook een uitdaging om mee om te gaan. ?

Ik zie sommige jongens op straat ook proberen normale dingen te doen. Zoals tandenpoetsen, hihi niet iedereen stinkt maar de meesten wel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik ben van ze gaan houden. Onze jongens zijn het.

Lieve mensen tot Blogs

6 thoughts on “Onze jongens op straat

  1. Oh Rebec wat een verdrietige verhalen maar wat een zegen dat jij/jullie daar zijn! Gods zegen in Zijn kracht, Zijn moed, Zijn liefde en Zijn hoop. Zo’n bewondering voor wat je doet!

  2. Heel erg heftig is dit. Maar is wel de realiteit. Voor ons lijkt het een film story. Ga daarom nooit zonder Zijn Engelenwacht de straat op. Mooi werk doe je schat. In gebed ben je elke dag bij ons en bidden ook voor jouw team. GBY All. Liefs van ons uit Almelo. Zo triest voor de straat kinderen om voor hun in een hel te leven. Zou niet mogen!!

  3. Www oftewel ; Wederom Wow Wijffie ! Diep en groot respect voor jou en de jouwen . Maar pas ook goed op jezelf ! Jullie zijn geen soldaten ….. Luv ya ?

  4. Rebec, wat heftig maar ook super mooi om te lezen. Tof hoe jullie relaties opbouwen met de gasten op de straat. Je schrijft helder & kort, relaxed om te lezen. Je bent een topper 🙂 Veel zegen deze week weer

  5. Ik kan alleen maar WAUW! Zeggen! Bijzonder dat je dit doet. Zeker als ik lees hoe heftig het soms is.
    You’re doing a great job! Petje af! ?

Leave a Reply to Miranda Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *