Monthly Archives: April 2016

De eerste weken outreach in Sao Goncalo

imageimage

image

image

De eerste week heeft mijn team bestaande uit: Daniel, Tassia, Gabi, Kevin, Mandy en onze 3 leiders, Zsa Zsa, Joyce , Pedro en ik, ons ingezet voor mensen die door de overstroming hun huis hebben zien verdrinken. We hebben samen met de kerk een bazaar georganiseerd waar ze gratis spullen en vooral kleding konden afhalen. Uiteraard hebben we voor ze gebeden waardoor ze zichtbaar geraakt werden. Het maakte mij erg bewust van hun verlies. Ze hebben al zo weinig en dan raak je ook nog eens alles kwijt. Verschrikkelijk.

Onze tweede week hebben we op een school doorgebracht. We hebben onderwijs gegeven over human trafficking, een preventie les want veel kinderen in Brazilie worden hiervoor geronseld. Ze belanden op jonge leeftijd al in de prostitutie of in de drugs of wapenhandel. Bizar dat bijna de hele klas van ca 25 kinderen hun hand opstaken toen ik vroeg of zij iemand kenden die aan de drugs was. Voor hun is het ‘ normaal’ maar ze wisten heel goed dat het slecht is. Ook de leraressen hebben we kunnen bemoedigen want dit beroep is oh zo belangrijk. Ook in Nederland maar hier lijkt de nood gewoon hoger vanwege de armoede. Al huilend van dankbaarheid nemen zij afscheid van ons en wij van hen.

Dan het moeilijkste moment tot nu toe. Het spreken bij een afkick kliniek voor alleen maar mannen. Ik bereid het voor en vraag dan om leiding van Gods Geest. Ik geloof dat Hij in ons woont als wij in Jezus geloven en hard op uitspreken dat Hij voor ons aan het kruis gestorven is en na drie dagen uit de dood is opgestaan. Zodat wij na dit leven voor eeuwig bij Hem kunnen verder leven zonder pijn en verdriet.

Wat ik moeilijk vond was een deel van mezelf bloot te geven. Ik vind het niet fijn om mij kwetsbaar op te stellen en al helemaal niet voor mannen. De mannen in mijn leven hebben mij alles behalve met liefde behandelt dus dit vond ik erg moeilijk. Maar tijdens de worship kreeg ik echt bewogenheid voor de worstelingen die deze mannen hadden met hun verslaving en met de pijn en het verdriet waar zij in hun leven mee te maken hebben gehad. Toen ik naar voren ging was ik rustig en ik sprak vol liefde en bemoediging. Het was goed.

Bijzondere momenten ook bij de straatevangelisatie. In de straat van de kerk zijn er namelijk veel travestieten prostituees. Het duurde even voordat de kerk ons toestemming gaf om deze mensen te vertellen dat Jezus ook van hen houdt. Maar gelukkig kregen wij toestemming. Ik vond het best lastig hoor te wachten op toestemming ook de leiders waren voorzichtig met hiermee in te stemmen omdat men ‘ bang’ was voor eventuele agressieve reacties van de travestieten kant. Ik snapte dat we in wijsheid moesten gaan. Maar angst is geen goede raadgever en ik ben heel vaak bang als ik me daar aan zou toegeven kan ik net zo goed naar huis gaan en op mijn bank blijven liggen film kijken. Dat is geen optie.

Maar goed het was hart verwarmend. De mannen reageerden eerst heel stug maar al snel zagen ze dat we in liefde kwamen. We spraken met ze, luisterden naar ze, knuffelden met ze, huilden met ze. Wie kiest er nou zo’n leven. Ik denk niemand, ook mannen niet.

En dan de vraag: hoe gaat het met mij? Het gaat lekker. Ik voel me goed. Ik geniet van alles wat we doen hier. Ik zou nooit meer iets anders willen doen dan me inzetten voor de armen onder ons. Arm als in de zin van gebrek aan materiaal maar ook de armen van geest. En de gebroken van hart. Deze laatste doelgroep is zo ontzettend groot. En deze mensen en kinderen heb je overal. Hebben wij oog voor deze mensen? Kunnen wij er iets aan doen? Ik denk het wel, kleine dingen maken een mens gelukkig. Hoe blij kun je worden van een kaartje, te weten dat iemand aan je denkt. Ik word er heel blij van.

Lieve lezers tot blogs.

Bless you ?

Dit wil je ook vast weten ?

imageimageOla Gente?

Hier wat losse verhalen zo net voor onze outreach naar Alcantara- Sao Goncalo.

Worstelen:
Sinds ik hier ben is mijn vrouwelijke periode erg aan de lange kant. 18 tot 20 dagen. Na twee dokters bezoeken is het gelukkigs iets hormoniaals en geen andere gekke dingen. Het is alleen heel vervelend. Maar ik overleef t gelukkig wel. Bid aub mee dat het deze maand weer normaal zou zijn. En denk nou niet gelijk aan een menopauze ( ik ben begonnen aan mijn tweede jeugd dus ) daar ben ik veelste jong voor.

Het paasweekend in Guaxupé
, genieten was het! Zo lief van Gabi een medestudente heeft lynsey ( noord Ierland), Tassia ( Braziliaanse) en mij uitgenodigd om met Pasen te komen logeren. Wat heerlijk om in een huis ( thuis) te zijn ipv in een grote kerk. Eindelijk weer een warme douche vond het zelfs bijna te warm. In Rio hebben we alleen koud water nl. Geen straf hoor bij deze hoge temperaturen. Gut, mooi dat ik onder deze omstandigheden de kleine dingen weer kan waarderen. Wat hebben we toch een luxe in Nederland besef ik me toch elke keer weer als ik op het zendingsveld zit.

Ik dacht het is vast leuk om wat te schrijven over de Personen met wie ik optrek. Zal er zo nu en dan een paar in mijn Blog noemen.

Ik heb hier de grootste lol met Tassia, ze is 23 jaar en ze is zo gek als een deur maar ook heel lief, als ze preekt dan komt er power uit haar mond. Ze slaapt boven mij ( stapelbed). Ze heeft de droom om naar IHOP international house of prayer in Kansas te gaan. You Go girl. ?

Jean marc, geen idee hoe oud hij is eigenlijk. Begin 20 ergens gut schandalig weer dit dat ik het niet weet. Hij wil al heel lang zendeling worden. Zijn ouders zijn ywam-ers en hij wilt in hun voetsporen treden. Mooie vent, zoveel lol, maar ook serieuze gesprekken voeren we. Hij speelt vaak jucalille en zingt erbij. En hij loopt rond in een Feyenoord shirt. Ha ha

Nou lieve lezers.. Het is tijd om mijn spullen te pakken voor de outreach we gaan dus naar Alcantara- Sao Goncalo. Ik mag het evangelisatie gebeuren leiden. Ik heb sterk het vermoeden dat ik in deze richting zal gaan werken. Ik hou ervan om op straat mensen te bemoedigen en voor ze te bidden. Wie weet ik moet er nog maar eens goed voor bidden. De theorie periode van de eerste fase zit erop. Ik ben heel blij. Het is afwachten of we ook WiFi hebben maar anders tot over een week of 7. Graag wil ik nogmaals iedereen bedanken die mij steunen op wat voor manier dan ook. Love you ❤️

Lieve lezers tot blogs.