In het hol van de leeuw

Beruchte favelas

Lieve lezers, wat ik nu heb meegemaakt hoogst indrukwekkend.

De eerste was Een wijk. Het lag op een berg die je op moet lopen. Motor taxi’s rijden af en aan. De politie komt regelmatig een kijkje nemen en dan is het rennen voor je leven want de bendeleden deinzen er niet voor terug het vuur te openen of te beantwoorden. Er vallen vaak en veel onschuldige gewonden of zelfs doden. De wijk zelf raakt me niet echt, ik vraag God dan ook gelijk uhm Heer aub vraag me niet om hier te werken. Maar goed uhm ik ben er pas 1,5 maand en ga nog vele andere plekken bezoeken.

De ander is een wijk waar nog geen politie is geweest om er ‘ orde op zaken ‘ te stellen. Als we op het station in Acri aankomen worden we opgehaald door een wat oudere man met een bijbel in zijn hand. Het is de pastoor. Hij begint zijn verhaal met dat we niet bang hoeven te zijn ook al zien we grote geweren. De bendeleden hebben machine geweren om hun nek hangen. Als we de wijk binnen lopen zit er een man op een stoel met een walkie talkie. Hij waarschuwt de rest van de bende dat we er zijn. En hij houdt ons in de loop van de dag ook in de gaten. We behoren in een groepje te blijven denk dat we met ons 12en waren er worden daar nl dagelijks mensen beroofd. We komen in een klein kerkje en er tegenover zit een soort huis met een keuken en een badkamer. De huizen zijn van steen en er zit zowaar hier en daar een kleurtje op de gemetselde muur. Verder hier en daar wat tegels. WoW wat een geld besteden wij in Nederland aan ons huis in tegenstelling tot hier. Terug naar de basis , letterlijk.

Goed, eerst hebben we een dienst voor de kinderen en tieners. Ik ga bij de tieners zitten met gelukkig een vertaler. Heel fijn want vind ik voel me soms best verloren in de taal. Het gaat over wat de wereld ze te bieden heeft, de bendeleden hebben mooie spullen , geld etc maar hun leven is leeg en lopen een groot risico het snel te verliezen. Aan de drugs of de oorlog die er woedt tussen de rivaliserende bendes. Het geeft tijdelijke voldoening. Dat wat Jezus je kan geven is voor eeuwig. Blax deed het woord en waarschuwde de meiden om een goede man uit te kiezen. En de jongens om een goede vrouw uit te kiezen. En ze met respect te behandelen. We sluiten af met een persoonlijk gebed. Ik hou er een vriendje aan over van een jaar of 11 denk ik. Hij blijft me maar kusjes geven en ondanks dat hij me 59 jaar ? schat zou ik hem graag adopteren. Dan is het tijd om op huisbezoek te gaan. Jean Marque met zijn gitaar voorop, de kinderen uit de wijk die naar de kerk gaan en wij er achteraan. Eerst met de hele groep naar een vrouw van de kerk die het nogal moeilijk heeft.

Zien jullie t voor je: inmiddels een grote groep van een ca. 15 kinderen nog wat mensen uit de kerk en onze groep. De nauwe straten van de favela door al zingend met gitaar en kleine flyers met tekst Jesus veranderd je leven. Een bendelid met walkie talkie die doorgeeft welke kant we precies op gaan. We gaan ook met ons allen het huis van de vrouw binnen. Zo gek, ik moest gelijk al huilen. Ik Dacht uhm toe es even normaal jenkert, maar blijkbaar was het verdriet van dit gezin voelbaar na een paar liederen begint de vrouw te vertellen. Dat ze het niet meer ziet zitten. Het leven met haar man die blijkbaar iets ergs heeft gedaan, wat weet ik niet. Ze was er klaar mee, ze brak en barstte in tranen uit, ik liep naar haar toe omhelsde haar en huilde met haar mee. Iedereen huilde mee. Na onze bemoedigingen, ook van de kinderen. Gingen we weer verder. Naar het hol van de leeuw, volgens de pastoor.

Wat ik daar zag had ik nooit eerder gezien. En dacht toch wel iets van de drugs scène te hebben mee gekregen in mijn leven. We gaan naar de ‘traffickers’ . Ze zaten met radio’s grote geweren en hun harde blikken in hun ogen in een soort van bunkertje bij de hard stromende rivier. De pastoor opent het woord en zegt dingen als: God geeft jullie niet op wij gaan voor jullie bidden. Maar eerst een lied zingen. De jongste van onze groep is Felipi net 18 jaar geworden hij gaat voor ze bidden. Ik kon t natuurlijk niet laten om mijn ogen de kost te geven en ik zag dat de jongens geboeid bleven staan luisteren, ik zag zeker emotie maar hun blikken bleven leeg. Gevangen in een leugen.. dat geld gelukkig maakt? Of de spanning van het dealen? Want elke dag kan hun laatste zijn. Ik weet het niet.

Er hangen verschillende lijnen over het water en er hangen stevige zakjes aan. Er schijnen brokken cocaïne in te zitten. Onversneden dus. Ze dealen op die plek omdat als er politie komt ze ‘ makkelijk’ kunnen vluchten. Ik zag dat 1 goozer met een geweer heel ongemakkelijk werd van onze komst hij besluit zelf te vertrekken maar zonder ook maar iets tegen ons te zeggen. Bij het afscheid nemen geven we de anderen netjes een hand en wensen we ze Gods zegen toe. Ook hun krijgen de briefjes met Jezus veranderd je leven. Bij sommigen kon er zowaar een glimlachje vanaf.

Ik kan echt nog veel meer schrijven maar de best is yet to come s avonds hadden we nog een dienst. De vrouw en de man waar we als eerste waren deze dag kwamen met het hele gezin binnen wandelen. De man heeft die avond voor Jezus gekozen samen met nog een echtpaar. Dit was een dag om nooit te vergeten.

Het meest indrukwekkend vond ik dat de kinderen zoveel liefde, bemoedigingen en vreugde uit deelden. Laten we nooit neerkijken op kinderen of ze wegzetten als jullie zijn te jong maar laten we leren van ze. De pastoor WoW wat een man Gods. Hij bleef vrolijk ook na de regen bui en alles overstroomde niet alleen de straten maar ook de kerk etc. T was net een zwembad en niet alleen met regen water he? Juist ja, er is geen rioleringsstelsel in deze wijk.

Dit is een plek dat ik in mijn hart heb gesloten. Zou God me hier willen hebben? Ik weet het nog niet.

8 thoughts on “In het hol van de leeuw

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *