Vrijdag 5 februari net na de middag was het zover met de hele groep richting een wijk van Rio waar we gaan evangeliseren tijdens de carnaval. Het was heet gewoon rond de 42 graden. Onze reis zou bestaan uit veel lopen, trein en de bus. Een klein koffertje en twee flesjes water gingen we op pad.

Het voelde als een schoolreisje en ik moet zeggen mijn leidster gedroeg zich ook een beetje zo. Ik zag aan haar dat ze haar verantwoordelijkheid in ieder geval serieus nam. Alle treinen en bussen zijn trouwens voorzien van airconditioning die staat ongeveer op 10 graden. Brrr koud hoor maar erg welkom vooral als je hutje mutje erin staat.

Na twee uur reizen komen we aan. En we worden hartelijk ontvangen. Een slaapkamer heeft dikke matrassen de ander uhm niet. Het huis staat op een stijle berg en ik kwam als laatste boven dus uhm ik had eigenlijk geen matrasje. Laura ‘mijn adoptie kind ‘ was zo lief haar matras aan mij af te staan. Love you forever girl?.
Ik merk dat ik het groeps gebeuren toch nog heel lastig vind, wachten op elkaar, iedereen een eigen mening en niet alleen die van mij pff behoorlijk aanpassen geblazen. Het zorgt voor enige irritatie onderling, iedereen vind het spannend en de hitte is killing. Doordat we allemaal het zelfde doel hebben: voor God en met God mensen helpen en hoop geven. Worden de irritaties snel uitgesproken en opgelost.

Ook daar hebben we momenten van ‘ elkaar dienen’ oftewel corvee, maar ook uit je comfort zone te stappen. Sommige van de groep werden gevraagd te preken of de lofprijs en aanbidding te leiden. We maakten lange dagen 9 uur opstaan, ontbijt, dienst, corvee, oefenen voor de impact tijdens de carnaval van die avond. Tijdens de Braziliaanse carnaval gebeurd er altijd van alles het is heel normaal dat een vechtpartij uitloopt tot een schietpartij. Genoeg drank en drugs waar de kleine kinderen alles van mee krijgen. Jonge meisjes gekleed alsof ze al jaren in het ‘ vak ‘ zitten als prostituee. We proberen contact met ze te maken dmv een drama stuk op te voeren en een levende piramide act op te voeren. ze daarna aan te spreken. Vragen of we voor ze kunnen bidden etc. Mooie manier om het evangelie te brengen. Maar ook te luisteren naar veel leed van de omstanders. Ik mocht samen met de vertaler voor oa twee jongens bidden ze hebben allebei Jezus aangenomen. Ook een vrouw hebben we kunnen weerhouden om zelfmoord te plegen ze was erg geraakt door ons verhaal over Jezus. Haar leven zag er uitzichtloos uit. Ze was zichtbaar aangedaan. Om half 4 snachts lagen we in ons zgn bedje. Dit 4 dagen lang. Slopend maar zoveel mooie mensen en kinderen gesproken.

Dit was het weer even! Mijn foto’s zijn natuurlijk op Facebook te zien. Tot gauw tot blogs